Του Γιώργου Μουλά προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Βόλου
Ίδιον χαρακτηριστικό αυτής της ωραίας πόλης που ζούμε ήταν πολλά έργα ή να παραπέμπονται στις καλένδες ή να καρκινοβατούν επί δεκαετίες. Για τα περισσότερα από αυτά δεν υπήρξε σθεναρή διεκδίκηση από τους εκάστοτε τοπικούς πολιτικούς παράγοντες ώστε να ξεκινήσουν και να αποπερατωθούν. Με την πάροδο του χρόνου ο κόσμος εγκλιματίστηκε σε αυτή την νοσηρή κατάσταση με αποτέλεσμα να μην αντιδρά και να δέχεται αδιαμαρτύρητα τα όσα συνέβαιναν. Τρανό παράδειγμα της εγκληματικής ανικανότητας και αδιαφορίας των υπευθύνων υπήρξε το έργο της κατασκευής του πολυωρόφου κτιρίου στάθμευσης αυτοκινήτων της οδού Φιλελλήνων με Δημητριάδος.
Το πάρκινγκ στο χώρο αυτό κρίθηκε αναγκαίο από την δεκαετία του 1990, όταν άρχισε να αναπτύσσεται το Πανεπιστήμιο στο παραλιακό κτίριο Παπαστράτου χωρίς να υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις στάθμευσης. Κάποιοι ανέμεναν το Πανεπιστήμιο να ενδιαφερθεί για την ανέγερση του, πράγμα το οποίο δεν έγινε, με αποτέλεσμα ο Δήμος Βόλου να επωμιστεί το έργο αυτό.
Κατά την δεκαετία του 2000 έγινε ο διαγωνισμός και η σύμβαση παραχώρησης του έργου, το οποίο ξεκίνησε, κατασκευάστηκαν οι υπόγειοι όροφοι και κατόπιν ο παραχωρησιούχος επενδυτής το εγκατέλειψε με πάρα πολλά προβλήματα, τεχνικά, νομικά και οικονομικά, σε σημείο που ουδείς πίστευε, ότι θα ξεπεραστούν.
Το 2014 ανέλαβε τον Δήμο Βόλου η Δημοτική Αρχή Αχιλλέα Μπέου, η οποία παρέλαβε ένα έργο, μια τρύπα στο νερό ή σχεδόν στην κυριολεξία μια τρύπα γεμάτη νερό, αφού οι υπόγειοι χώροι ήταν γεμάτοι νερά. Κάποιοι μιλούσανε για πλήρη τεχνική αστοχία του έργου, το οποίο έπρεπε να εγκαταλειφθεί στην τύχη του, συνυπολογίζοντας την εγκατάλειψή του από τον εργολάβο, τα νομικά προβλήματα και την οικονομική δυσπραγία του Δήμου Βόλου λόγω και της οικονομικής κρίσης.
Ο δήμαρχος κ. Αχιλλέας Μπέος έπρεπε να πάρει τις αποφάσεις του σε αυτό το περίπλοκο πρόβλημα, δηλαδή αν θα σήκωνε τα χέρια ψηλά και ότι έγινε, έγινε ή να ανασκουμπωθεί, προκειμένου να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια. Προτίμησε την δύσκολη οδό, αναλαμβάνοντας όλες τις ευθύνες σε περίπτωση αποτυχίας, η οποία φαινόταν και η επικρατέστερη έκβαση την εποχή εκείνη.
Έτυχε να είμαι αυτόπτης μάρτυρας στην πρώτη συνάντησή του με τους εργολάβους, οι οποίοι παράτησαν το έργο ημιτελές. Η σκηνή και οι στιχομυθίες ήταν καταπληκτικές. Με την γνωστή χειμαρρώδη φρασεολογία του δημάρχου οι εργολάβοι κατάλαβαν αμέσως, ότι οι εποχές κατά τις οποίες σταματούσαν τα έργα και έπειτα για να ξαναρχίσουν έπρεπε να ακολουθηθούν οι γνωστές ατραποί και μέθοδοι, που ίσχυαν και ισχύουν σε ανάλογες περιπτώσεις σε σταματημένα δημόσια έργα, είχαν τελειώσει ανεπιστρεπτί.
Παρ’ όλο που οι εισηγήσεις υπηρεσιακά ήταν δυσμενείς και αποτρεπτικές για την νομική διευθέτηση των προβλημάτων ο δήμαρχος κ. Μπέος με τις κατευθύνσεις και τις επιλογές του κατόρθωσε να ξεπεράσει τα εμπόδια.
Ταυτόχρονα, έπρεπε να επιλυθούν τα τεχνικά προβλήματα, κυρίως αυτό του πλημμυρισμού των υπογείων. Κάποιοι εξυπνάκηδες έλεγαν, ότι θα ήταν καλύτερα να γίνει ιχθυοτροφείο παρά πάρκινγκ. Όμως ατυχώς για αυτούς τα προβλήματα λύθηκαν, οι χώροι στεγανοποιήθηκαν και σήμερα είναι διαθέσιμοι προς χρήση.
Έπρεπε όμως να ευρεθούν και χρήματα για να τελειώσει το έργο. Στο σημείο αυτό έγκειται ίσως μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Δημοτικής Αρχής, η οποία παρέλαβε το 2014 ένα αποθεματικό ποσό τριών εκατομμυρίων ευρώ περίπου και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατά την προηγούμενη θητεία της το έφθασε στα εικοσιτρία εκατομμύρια ευρώ. Κάποιοι αντιπολιτευόμενοι αμφισβήτησαν το γεγονός αυτό. Όμως η Δημοτική Αρχή Αχιλλέα Μπέου από τα χρήματα αυτά, που τα εξοικονόμησε με σωστή και ορθή διαχείριση, τα οποία είναι χρήματα του λαού του Βόλου, μπόρεσε να χρηματοδοτήσει το έργο και να το τελειώσει. Το χρήμα υπήρχε ζεστό, έπεσε και το πάρκινγκ έγινε προς μεγάλη θλίψη και απογοήτευση των αμφισβητιών της αντιπολίτευσης.
Οι μέμψοιροι, τόσο εντός, όσο και εκτός του δημοτικού συμβουλίου, δεν έπαυσαν να γκρινιάζουν μέχρι σήμερα, προκειμένου να μειώσουν την αξία και την ωφελιμότητα του έργου. Αντιρρήσεις γιατί να γίνει κατάστημα στο δώμα του τελευταίου ορόφου και όχι θέσεις στάθμευσης, αντιρρήσεις γιατί τα καταστήματα στο ισόγειο να τα νοικιάσει μόνο μία επιχείρηση, αντιρρήσεις γιατί έγινε το ασανσέρ και το κορυφαίο, αντιρρήσεις γιατί το πάρκινγκ θα είναι φθηνό και δεν θα εισπράττει ο Δήμος πολλά χρήματα.
Για την περίπτωση αυτή δεν έχομε μία καθαρά οικονομική επένδυση κάποιου επιχειρηματία, ο οποίος επιδιώκει να αποσβέσει τα κεφάλαιά του και να βγάλει και κέρδη. Ούτε βέβαια μία αλόγιστη δαπάνη χρημάτων. Θα υπάρχει μία λογική οικονομική διαχείριση του πολυωρόφου πάρκινγκ προς όφελος του Δήμου και των δημοτών, η οποία φυσικά στην πορεία θα επιδέχεται διορθώσεις και μεταβολές, όπου κρίνεται αναγκαίο.
Παράλληλα, έχει ληφθεί μέριμνα για την εξυπηρέτηση του Πανεπιστημίου και των περιοίκων, μονίμων κατοίκων και καταστηματαρχών, οι οποίοι λόγω των πεζοδρομήσεων στο κέντρο της πόλης δεν βρίσκουν πλέον χώρους να σταθμεύσουν τα οχήματα τους.
Διαχρονικά, όλοι αναγνωρίζουν την χρησιμότητα του νέου πάρκινγκ της οδού Φιλελλήνων, ένα έργο, το οποίο είχε στοιχειώσει επί σειρά ετών σαν το γεφύρι της Άρτας. Πιστεύω, ότι όλες οι Δημοτικές Αρχές προσπάθησαν κάτι να κάνουν άσχετα αν δεν τα κατάφεραν και το έργο βάλτωσε. Η σημερινή Δημοτική Αρχή του Αχιλλέα Μπέου πέτυχε ακόμη έναν ηράκλειο άθλο με το να φέρει σε πέρας την κατασκευή του και να το παραδώσει προς χρήση στο λαό του Βόλου. Επιπλέον, αποτελεί χρυσή ευκαιρία για τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις να επιδείξουν μία συναινετική στάση στα μεγάλα έργα, να χαιρετίσουν και να κοσμήσουν με την παρουσία τους τα εγκαίνια του κτιρίου.
