«Στο συγκεκριμένο δυστύχημα η υπηρεσία μας έκρινε ότι δεν απαιτείται η διενέργεια τοξικολογικών και ιστολογικών εξετάσεων, διότι ουδέν επιπρόσθετο θα εισέφεραν τα αποτελέσματά τους στην αιτία θανάτου, που για κάθε ένα εκ των θανόντων-επιβατών των αμαξοστοιχιών που συγκρούστηκαν, ήταν εμφανής και αδιαμφισβήτητη και ήταν απολύτως συμβατή των στοιχείων και πληροφοριών που μας ανακοίνωσε η προανακριτική αρχή». Τα παραπάνω προκύπτουν από τις ανωμοτί εξηγήσεις των τριών ιατροδικαστών Λάρισας, ενώπιον του Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας κ. Ιωάννη Μαγκούτα, έπειτα από μηνυτήριες αναφορές που είχαν καταθέσει σε βάρος τους συγγενείς θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη, που είδε το enikos.gr.
Συνολικά 2,5 χρόνια μετά, δόθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας το «πράσινο» φως για τη διενέργεια τοξικολογικών και βιοχημικών εξετάσεων στη σορό του γιου του κ. Πάνου Ρούτσι, ο οποίος είχε προχωρήσει σε απεργία πείνας και βρισκόταν επί 23 ημέρες έξω από τη Βουλή. Με εισαγγελική παραγγελία, ανασύρθηκε από το αρχείο παλαιότερη μήνυση κατά ιατροδικαστών, η οποία συσχετίζεται με τα αιτήματα του ίδιου, αλλά και άλλων συγγενών θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, και διατάχθηκε κατεπείγουσα έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας, θα γίνουν αποδεκτά όλα τα σχετικά αιτήματα των οικογενειών.
Με την ανάσυρση της παλιάς δικογραφίας που είχε αρχειοθετηθεί οι εισαγγελικές αρχές φαίνεται πως τελικά βρήκαν τον τρόπο για να προχωρήσουν οι εκταφές και οι τοξικολογικές εξετάσεις χωρίς να ανοίξει ξανά η κύρια ανάκριση για τη σιδηροδρομική τραγωδία, η οποία έχει ολοκληρωθεί και αναμένεται ο προσδιορισμός ημερομηνίας της δίκης. Έτσι, τα ευρήματα θα ενταχθούν σε ξεχωριστή δικογραφία και θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην ακροαματική διαδικασία. Αν, ωστόσο, προκύψουν ενδείξεις ποινικών ευθυνών – για ιατροδικαστές ή άλλα πρόσωπα – η νέα αυτή δικογραφία θα ακολουθήσει ανεξάρτητη ποινική πορεία.
Τότε, το σκεπτικό του εισαγγελέα που είχε αρχειοθετήσει τη μήνυση για παράβαση καθήκοντος εις βάρος των ιατροδικαστών, ήταν πως «η παραγγελία ιστολογικών ή άλλων τοξικολογικών εξετάσεων στο σύνολο των περιπτώσεων των θυμάτων του εν λόγω δυστυχήματος δεν θα εξυπηρετούσε σε κανένα βαθμό τον σκοπό ανευρέσεως της ακριβούς αιτίας θανάτου, λόγω του προφανούς χαρακτήρα αυτής, αλλά και του τρόπου που επήλθε ο θάνατος (ακαριαίος, βίαιος θάνατος από βαρύτατες σωματικές κακώσεις συνέπεια των δυνάμεων που αναπτύχθηκαν από τη σύγκρουση, διαμελισμός/καύση/απανθράκωση».
Ήταν Ιούλιος του 2024 όταν κλήθηκαν για ανωμοτί εξηγήσεις η προϊσταμένη της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Λάρισας, καθώς και οι άλλοι δύο ιατροδικαστές της ίδιας υπηρεσίας, οι οποίοι επωμίστηκαν το έργο της ιατροδικαστικής διερεύνησης και συνέταξαν τα πιστοποιητικά θανάτου και τις ιατροδικαστικές εκθέσεις.
Ωστόσο, αξίζει να αναφερθεί πως εκτός από αυτούς, στο νεκροτομείο είχαν μεταβεί δύο ιατροδικαστές της Ι.Υ. Θεσσαλονίκης με δύο νεκροτόμους της ίδιας υπηρεσίας, καθώς είχαν λάβει σχετική εντολή από το υπουργείο Δικαιοσύνης, και στη συνέχεια πήγε και ο προϊστάμενος της Κεντρικής Ι.Υ. κ. Νίκος Καρακούκης, συνοδευόμενος από δύο ιατροδικαστές της Ι.Υ. Αθηνών, καθώς και δύο ιατροδικαστές από τη Λαμία.
Και οι τρεις ιατροδικαστές της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Λάρισας, αρνήθηκαν «αιτιολογημένα κάθε αποδιδόμενη παράλειψη που αποδίδεται», και ανέλυσαν τους λόγους.
«Σε καμία σορό δεν υπήρξε αμφισβήτηση ως προς την αιτία θανάτου»
«Από τη διαδικασία της νεκροψίας-νεκροτομής κάθε μίας σορού, αδιαμφισβήτητα προέκυπτε ότι ο κάθε θάνατος εντάσσονταν στην κατηγορία «Μη φυσικός Θάνατος», υποκατηγορία «Βίαιος θάνατος» που επήλθε λόγω της επίδρασης στον οργανισμό εξωγενούς παράγοντα και η αιτία πρόκλησης σε όλες ανεξαιρέτως τις σορούς ήταν εμφανής και αδιαμφισβήτητη και συνέκλινε πλήρως με τις πληροφορίες της προανακριτικής αρχής περί πρόκλησης θανατηφόρου σιδηροδρομικού δυστυχήματος (σύγκρουση τρένων). Σε καμία σορό δεν υπήρξε αμφισβήτηση ως προς την αιτία θανάτου, ώστε να απαιτηθεί:
- Η διενέργεια ιστολογικών εξετάσεων, που απαιτείται όταν η αιτία θανάτου δεν είναι εμφανής και τίθεται ζήτημα διερεύνησης όπως π.χ. ανακοπή, ηλεκτροπληξία, ιατρική αμέλεια κλπ οπότε στις περιπτώσεις αυτές λαμβάνονται ιστοτεμάχια ή και τμήματα οργάνων τα οποία στη συνέχεια στέλνονται για εργαστηριακές εξετάσεις για την μικροσκοπική εξακρίβωση παθογνωμικών ευρημάτων που δεν είναι ορατά μακροσκοπικά.
- Η διενέργεια τοξικολογικών εξετάσεων, καθώς ακόμη και εάν ένας επιβάτης βρίσκονταν υπό την επήρεια αλκοόλ ή και ουσιών (ναρκωτικών ή και φαρμακευτικών που δρουν στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα), η επήρεια αυτή ουδόλως συνδέονταν ή συνέχονταν με τον θάνατο του και την αιτία πρόκλησης αυτού».
Όπως αναφέρουν οι τρεις ιατροδικαστές Λάρισας, η δε αναζήτηση στους επιβάτες δια τοξικολογικών εξετάσεων της ανθρακυλαιμοσφαιρίνης (HBCO) ομοίως κρίθηκε ως μη αναγκαία και ως μη συνδεόμενη με την αιτία και το μηχανισμό του θανάτου, διότι:
- «Στις μεν απανθρακωμένες σορούς, ο θάνατος επήλθε λόγω της άμεσης επίδρασης της φωτιάς, και ως προς την αιτία ουδεμία αμφισβήτηση υπήρχε, ώστε να διερευνηθεί το ενδεχόμενο επέλευσης αυτού (θανάτου) από ανοξυγοναιμία που δημιουργείται λόγω εισπνοής του άφθονου σε ποσότητα και διάρκεια παραχθέντος μονοξειδίου (το) και σχηματισμού ανθρακυλαιμοσφαιρίνης.
- Το αδιαμφισβήτητο γεγονός πρόκλησης του θανάτου λόγω της άμεσης επίδρασης της φωτιάς, αποδεικνύεται από την κατάσταση της κάθε σορού όπως π.χ. από την πλήρη αφυδάτωση και την εξ αυτής μείωση του βάρους, τη συρρίκνωση του όγκου του σώματος, την αποξήρανση και συρρίκνωση του δέρματος και των υποκείμενων ιστών, του μελανού χρώματος, των διασχίσεων και διανοίξεων των αρθρώσεων και του αποχωρισμού των άκρων από το σώμα, τη διάρρηξη του κρανίου, διάνοιξη του θώρακα και της κοιλίας, την πλήρη καύση (απανθράκωση) τμημάτων του σώματος κλπ».
Σχετικά με τις σορούς που αναγράφεται ως αιτία θανάτου η απανθράκωση, σύμφωνα με τους τρεις ιατροδικαστές, ο θάνατος επήλθε άμεσα από την προκαλούμενη πήξη των λευκωματοειδών ουσιών και του «ψησίματος» του αίματος εντός των αγγείων με αποτέλεσμα την απότομη παύση όλων των λειτουργιών του οργανισμού.
«Μάλιστα στις ιατροδικαστικές αυτές εκθέσεις νεκροψίας – νεκροτομής, που καταγράφεται ως αιτία θανάτου η “απανθράκωση”, η οποία καταδεικνύει ιατροδικαστικά στην άμεση επίδραση της φωτιάς επί του σώματος περιγράφονται, επιπροσθέτως των ευρημάτων απανθράκωσης και οι τυχόν δυνάμενες να παρατηρηθούν συνοδές κακώσεις που έφερε η εκάστοτε σορός. Αντίθετα από την απανθράκωση που επιφέρει άμεσα το θάνατο, η ακτινοβολία θερμότητας πάνω στο σώμα ή η εισπνοή μονοξειδίου του άνθρακα δεν επιφέρουν άμεσα τον θάνατο. Τα νεκροτομικά ευρήματα και τα ευρήματα της νεκροψίας δεν άφηναν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης της αιτίας θανάτου στους επιβάτες που απανθρακώθηκαν και δεν υπήρχε πεδίο επιστημονικής αναζήτησης άλλης αιτίας θανάτου στους ίδιους αυτούς επιβάτες.
Στις λοιπές σορούς, αιτία του άμεσου θανάτου ήταν οι διαπιστωθείσες βαρύτατες θανατηφόρες κακώσεις, που λόγω του είδους των, δεν άφησαν περιθώριο αμφισβήτησης της αιτίας που επέφερε τον θάνατο. Εκ του περιεχομένου κάθε μίας εκ των ιατροδικαστικών εκθέσεων, προκύπτει η εμφανής, αδιαμφισβήτητη και ακριβής αιτία που επέφερε τον θάνατο σε κάθε πρόσωπο, όπως προκύπτει ότι η νεκροψία κάθε σορού ήταν πλήρης και επιστημονικά άρτια, η δε νεκροτομική διερεύνηση τεχνικά και επιστημονικά ολοκληρωμένη».
«Η ιστολογική και τοξικολογική διερεύνηση είναι αναγκαία όταν υπάρχει αμφιβολία για την αιτία θανάτου»
Ως προς την αποδιδόμενη παράλειψη της μη λήψης ιστοτεμαχίων για ιστολογική διερεύνηση στις σορούς των επιβατών, και τη μη λήψη βιολογικών υλικών για τοξικολογικές εξετάσεις, οι τρεις ιατροδικαστές ισχυρίζονται πως «σύμφωνα με τους κανόνες της ιατροδικαστικής επιστήμης, η ιστολογική και τοξικολογική διερεύνηση είναι αναγκαία και απαραίτητη όταν υπάρχει αμφιβολία για την αιτία θανάτου. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν οι τοξικολογικές εξετάσεις για ανίχνευση αλκοόλης, ναρκωτικών ουσιών κ.α. που διενεργούμε στις σορούς οδηγών που ο θανάσιμος τραυματισμός τους επήλθε συνεπεία τροχαίου δυστυχήματος».
Παράλληλα, όπως αναφέρουν, στο συγκεκριμένο δυστύχημα η αιτία θανάτου του κάθε επιβάτη, ήταν «απολύτως ευκρινής και αδιαμφισβήτητη όπως και απολύτως συμβατή με το πληροφοριακό στοιχείο της σύγκρουσης αμαξοστοιχιών που μας παρέθεσε η προανακριτική αρχή και εντάσσεται στην κατηγορία “βίαιοι θάνατοι – τροχαία ατυχήματα”. Η κατάσταση όλων ανεξαιρέτως των σορών, το είδος των κακώσεων, η απανθράκωση αυτών, επιβεβαίωναν πλήρως το ως άνω πληροφοριακό στοιχείο, ενώ σε καμία σορό δεν βρέθηκε άλλη αιτία θανάτου, πλην των εκ της σύγκρουσης αποτελεσμάτων που πιστοποιούνται στα ευρήματα που ανευρέθηκαν σε αυτές. Η ιστολογική και τοξικολογική διερεύνηση των συγκεκριμένων σορών ουδέν θα εισέφερε στη στοιχειοθέτηση του μηχανισμού θανάτου που ήταν προφανής και αδιαμφισβήτητη καθιστάμενη επιστημονικά αδόκιμη».
Για αυτόν τον λόγο άλλωστε, σύμφωνα πάντα με τους τρεις ιατροδικαστές, τόσο ο προϊστάμενος της Κεντρικής Ι.Υ. και προϊστάμενος κάθε ιατροδικαστή του υπουργείου Δικαιοσύνης, κ. Καρακούκης, όσο και οι λοιποί παριστάμενοι ιατροδικαστές, «ουδεμία σχετική επισήμανση ή σύσταση υπέβαλαν για τη λήψη τοξικολογικών και ιστολογικών εξετάσεων, ούτε προέβαλαν επιστημονική άποψη για την αναγκαιότητα και χρησιμότητα λήψης βιολογικών υλικών για περαιτέρω διερεύνηση».
Γιατί δεν διενεργήθηκε αυτοψία στο σημείο της τραγωδίας
Επίσης, επισημαίνουν πως δεν διατάχθηκε ποτέ, είτε ιατροδικαστής της υπηρεσίας τους, είτε, άλλης υπηρεσίας να διενεργήσει αυτοψία στον τόπο του δυστυχήματος. Η μη λήψη σχετικής εντολής, θεωρούν ότι οφείλεται:
- «Επιχειρούσαν στον τόπο της τραγωδίας σωστικά συνεργεία, αστυνομικές δυνάμεις, δυνάμεις της πυροσβεστικής και άλλων αρμόδιων σωμάτων καθώς βρίσκονταν σε εξέλιξη η διαδικασία ανεύρεσης και διάσωσης ζώντων και διακομιδής αυτών στα Νοσοκομεία αλλά και των σορών.
- Λόγω της σύγκρουσης αλλά και της επιχείρησης διάσωσης, σοροί και τραυματίες είχαν μετακινηθεί από την αρχική θέση που κατέλαβαν μετά το δυστύχημα.
- Δεδομένου μάλιστα ότι στην Υπηρεσία μας ανατέθηκε, αμέσως μετά την καταγραφή των σορών, ιστοτεμαχίων, μελών που κατέφθαναν σε συνεχή ροή από τον τόπο του δυστυχήματος στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, η διενέργεια νεκροψιών και νεκροτομών των σορών και η λήψη βιολογικού υλικού από κάθε σορό και κάθε ιστοτεμάχιο ώστε τάχιστα να ολοκληρωθεί με τη μέθοδο DNA η διαδικασία της ταυτοποίησης, γίνεται αντιληπτό ότι ως Υπηρεσία οφείλαμε πάραυτα να εκτελέσουμε τη συγκεκριμένη εντολή και εμείς οι τρεις ιατροδικαστές να διενεργήσουμε τις εκ της επιστήμης μας και της ειδικότητας μας ενδεδειγμένες πράξεις».
Τέλος, ισχυρίζονται πως κάθε ιατροδικαστική πράξη, έγινε με επιστημονική αρτιότητα και η διερεύνηση κάθε θανάτου ήταν πλήρης.
Πηγή: enikos.gr
