Βαθιά θλίψη έχει σκεπάσει την κοινωνία του Βόλου μετά την αιφνίδια απώλεια της Ντίνας Παππά, γνωστής δημοσιογράφου, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 52 ετών. Η είδηση του θανάτου της έχει συγκλονίσει όχι μόνο τους οικείους της, αλλά και όσους είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν προσωπικά ή μέσα από το δημοσιογραφικό της έργο.
H εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί στις 5:30 το απόγευμα στον Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου, στο Κοιμητήριο Βόλου. Συγγενείς, φίλοι και εκπρόσωποι του τοπικού Τύπου θα συγκεντρωθούν για να την αποχαιρετήσουν με σεβασμό και οδύνη.
Η Ντίνα Παππά βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της το βράδυ της Πέμπτης, από πρόσωπα του στενού της περιβάλλοντος. Είχε προηγηθεί τηλεφωνική επικοινωνία μαζί τους λίγες ώρες νωρίτερα, χωρίς κανένα ανησυχητικό σημάδι. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, πέθανε στον ύπνο της, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά της και την τοπική κοινωνία.
Η επαγγελματική διαδρομή της Ντίνας Παππά ήταν μεγάλη. Από νεαρή ηλικία, ξεκίνησε τα πρώτα δημοσιογραφικά της βήματα στον ραδιοφωνικό σταθμό 9,86FM, συνέχισε στην τηλεόραση και συγκεκριμένα στην TRT, εργάστηκε ακολούθως στις εφημερίδες «Νέος Τύπος», «Πρώτη» και στον «Ταχυδρόμο», ενώ συνεργάστηκε ως ανταποκρίτρια με αθηναϊκά ενημερωτικά sites. Είχε διατελέσει υπεύθυνη γραφείου Τύπου των δημάρχων Βόλου Κυριάκου Μήτρου και Αλέκου Βούλγαρη.
Η Ντίνα Παππά ως δημοσιογράφος σπάνια δημιουργούσε έριδες. Ακόμη, όμως, και όταν οι συνθήκες της εργασίας δημιουργούσαν εντάσεις, πάλευε με σθένος για το ορθό και το δίκαιο, αλλά με ευγένεια μοναδική. Την χαρακτήριζε η οξυδέρκεια και η διεισδυτική ματιά στα γεγονότα. Τις απόψεις της τής έλεγε τσεκουράτα. Χειριζόταν καταστάσεις και γεγονότα με λεπτότητα και με προσέγγιση ανθρώπινη, που μόνο μια μεγάλη ψυχή, όπως της Ντίνας, μπορούσε να πράξει.
Σεβόταν τους ανθρώπους, νοιαζόταν για τους γύρω της, χαιρόταν με τη χαρά των άλλων, στεναχωριόταν με τη στεναχώρια τους. Πάλεψε στη ζωή της παλικαρίσια. Ξεπέρασε πολλά, χωρίς να το βάλει κάτω, χωρίς να το δείξει, έχοντας δύναμη μεγάλη, πείσμα και αξιοπρέπεια σε βαθμό που σπάνια συναντάς.
Το χαμόγελο στο πρόσωπό της μόνιμο και το γέλιο της τρανταχτό και χαρακτηριστικό, μέχρι στις αρχές Νοεμβρίου του 2024, όταν έχασε το μοναχοπαίδι της, το καμάρι της, τον λατρεμένο της γιο, τον Κωνσταντίνο, σε τροχαίο δυστύχημα.
Η καρδιά της ράγισε, όταν αποχωρίστηκε το πιο πολύτιμο πρόσωπο της ζωής της και έμεινε βαθιά ραγισμένη. Αυτό το τραγικό χτύπημα ήταν αδύνατο να το ξεπεράσει.
Παρά την αβάσταχτη δοκιμασία όμως που περνούσε, δεν εκστόμιζε κακό λόγο για κανέναν. Απεναντίας, τα λόγια της ήταν μετρημένα, νηφάλια, προσεκτικά και περνούσαν πάντοτε από τη ζυγαριά του δικαίου όσο δύσκολες και αν ήταν οι καταστάσεις, με τις οποίες πάλευε.
Το ίδιο μετρημένος και ο γραπτός της λόγος, με δημοσιογραφική πένα σοβαρή, με σταθερές αρχές και αξίες. Εκείνες που ακολουθούσε και στη ζωή της, ακόμη και αυτούς τους τελευταίους μαύρους μήνες, που ανέβαινε τον Γολγοθά της, πάντοτε με το κεφάλι ψηλά, κοιτώντας το αστέρι της που έλαμπε στον ουρανό.
