Το Ε΄Μονομελές Πλημμελειοδικείο καταδίκασε έναν κάτοικο της Θεσσαλονίκης με ποινή φυλάκισης 8 μηνών με τριετή αναστολή για παράνομη θέαση τηλεοπτικού περιεχομένου, ενώ του επέβαλε και πρόστιμο για τα έξοδα της δίκης. Όπως έγινε γνωστό ο κατηγορούμενος έβλεπε πειρατικό περιεχόμενο σε δύο χώρους του διαμερίσματός (στο σαλόνι και στο υπνοδωμάτιο)
Στο δικαστήριο, ο κατηγορούμενος ανέφερε ότι τελούσε σε πλάνη, διότι είχε συνάψει σύμβαση με εταιρεία πειρατικών συνδρομών μέσω διαδικτύου που θεωρούσε ότι είχε τα νόμιμα δικαιώματα.
Πήγε να γλιτώσει ως «χρήσιμος ηλίθιος»
Η υπεράσπιση του, πρόβαλε ως αυτοτελή νομικό ισχυρισμό τη συγγνωστή πλάνη, χαρακτηρίζοντας τον κατηγορούμενο ως «χρήσιμο ηλίθιο», δηλαδή ως κάποιον που χωρίς δόλο, χρησιμοποιήθηκε εν αγνοία του από άλλους. Στο άκουσμα αυτό μάλιστα, υπήρξε μεγάλη απορία του κόσμου μέσα στη δικαστική αίθουσα.
Το δικαστήριο με τη συμβολή της Εισαγγελέως απέρριψε τη λογική της «άγνοιας» ως άφεση. Κρίθηκε ότι ο κατηγορούμενος δεν απαλλάσσεται από την ευθύνη του επειδή δεν γνώριζε ή επειδή φάνηκε αφελής. Η δικαστική κρίση ήταν σαφής: η άγνοια του νόμου δεν αθωώνει – και ο ισχυρισμός του «αναγκαίου ηλίθιου» δεν θεμελιώνει αθώωση.
