Η λίστα με τα κορυφαία στελέχη επιχειρήσεων που βλέπουν την καριέρα τους να γκρεμίζεται εξαιτίας ερωτικών σχέσεων στο γραφείο μεγαλώνει διαρκώς.
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ήταν ο Laurent Freixe, διευθύνων σύμβουλος της Nestlé, ο οποίος αναγκάστηκε να παραιτηθεί αυτή την εβδομάδα, όταν εσωτερική έρευνα αποκάλυψε ότι διατηρούσε κρυφή σχέση με υφιστάμενή του.
Η ευχέρεια να κρατάει κανείς μυστικά στην προσωπική του ζωή και δη όταν αυτή εμπλέκεται με την επαγγελματική μοιάζει να εξανεμίζεται στις μέρες μας. Μέσα κοινωνικής δικτύωσης kiss cam σε συναυλίες και αθλητικoύς αγώνες και ένα ολόκληρο πλέγμα εσωτερικού ελέγχου στις μεγάλες επιχειρήσεις, καθιστούν πολλαπλά δυσχερέστερες τις ερωτικές παρατυπίες.
Από την κάμερα φιλιών στους εξωτερικούς συμβούλους
Το καλοκαίρι, ο Andy Byron, CEO της εταιρείας τεχνολογίας Astronomer, βρέθηκε στο επίκεντρο ενός σκανδάλου όταν «πιάστηκε αγκαλιά» με την διευθύντρια ανθρώπινου δυναμικού της εταιρείας σε συναυλία των Coldplay, υπό το αδιάκριτο μάτι της «kiss cam». Λίγους μήνες νωρίτερα, ο Ashley Buchanan, επικεφαλής της αμερικανικής αλυσίδας καταστημάτων Kohl’s, αποχώρησε όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε κατευθύνει εκατομμύρια δολάρια σε προμηθευτή με τον οποίο διατηρούσε ερωτική σχέση.
Στην περίπτωση της Nestlé, η αφορμή ήρθε από το εσωτερικό σύστημα «speak up», που επιτρέπει σε εργαζόμενους να καταγγέλλουν ανώνυμα περιστατικά, αποκαλύπτει το Bloomberg στο δημοσίευμά του. Αρχικά η έρευνα δεν βρήκε αποδείξεις. Όμως όταν οι αναφορές πλήθυναν, το διοικητικό συμβούλιο προσέλαβε εξωτερικό σύμβουλο για νέα διερεύνηση η οποία τελικά οδήγησε στην αποκάλυψη της μυστικής ερωτικής σχέσης του Freixe.
Οι ερωτικές σχέσεις στο γραφείο στην εποχή του #MeToo
Η κακή συμπεριφορά στελεχών δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Ωστόσο, το κίνημα #MeToo άλλαξε το τοπίο. Όπως επισημαίνει η Kabrina Chang, καθηγήτρια επιχειρηματικής ηθικής στο Boston University, οι εταιρείες δεν μπορούν πλέον να κάνουν τα στραβά μάτια. Ακόμη και όταν οι σχέσεις είναι συναινετικές, δημιουργείται ο κίνδυνος ευνοιοκρατίας, άνισης μεταχείρισης και δυσπιστίας μεταξύ συναδέλφων.
Σύμφωνα με την Society for Human Resource Management (SHRM), περισσότεροι από τα δύο τρίτα των στελεχών διαχείρισης ανθρωπίνου δυναμικού θεωρούν την αντίληψη περί εύνοιας ως το βασικό πρόβλημα στις σχέσεις εντός γραφείου. Παρόλα αυτά, η ίδια έρευνα δείχνει ότι πάνω από τους μισούς εργαζομένους στις ΗΠΑ έχουν βγει ραντεβού με συναδέλφους, ενώ μόνο το ένα τρίτο των εταιρειών απαιτεί επίσημη γνωστοποίηση σχέσεων, γεγονός που αποδεικνύει ότι η περίοδος που διανύουμε έχει ένα μεταβατικό χαρακτήρα στην διαδικασία εύρεσης της καλύτερης δυνατής λύσης που θα ισορροπεί μεταξύ της προστασίας των δικαιωμάτων και της ισότιμης μεταχείρισης των εργαζομένων από τη μία και των, αντικειμενικά, ευνοϊκότερων συνθηκών να αναπτύσσονται σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων που περνούν το μεγάλο μέρος της καθημερινότητάς του σε κοινό εργασιακό περιβάλλον, από την άλλη.
Η Roxanne Bras Petraeus, επικεφαλής της πλατφόρμας συμμόρφωσης Ethena τονίζει στο Bloomberg ότι «οι σχέσεις στο γραφείο δεν είναι πιο συχνές από παλιά, το νέο είναι ότι οι εργαζόμενοι θέτουν πιο αιχμηρά ερωτήματα για τα όρια». Στην πραγματικότητα, οι ερωτήσεις για το τι επιτρέπεται και τι όχι έχουν αυξηθεί ραγδαία.
Οι περισσότερες μεγάλες εταιρείες διαθέτουν πλέον γραμμές ανώνυμων καταγγελιών – το 93% σύμφωνα με την HR Acuity. Ο νόμος Sarbanes-Oxley του 2002 στις ΗΠΑ για παράδειγμα το καθιστά υποχρεωτικό για εισηγμένες εταιρείες να παρέχουν τέτοιους μηχανισμούς. Όμως η αποτελεσματικότητα ποικίλλει.
Ο Laszlo Bock, πρώην επικεφαλής του ανθρωπίνου δυναμικού της Google, τονίζει ότι η ποιότητα εξαρτάται από το πόσο λεπτομερείς είναι οι καταγγελίες. Από την άλλη, η υπερβολική ανωνυμία δυσκολεύει την τεκμηρίωση και μπορεί να κρύβει αλλότριους σκοπούς.
Για τα διοικητικά συμβούλια, ο μεγαλύτερος κίνδυνος δεν είναι πάντα η ίδια η σχέση αλλά η έλλειψη διαφάνειας. Στην BP, ο Bernard Looney παραιτήθηκε το 2023, όταν αποκαλύφθηκε ότι δεν είχε ενημερώσει πλήρως το συμβούλιο για παλαιότερες σχέσεις του με εργαζόμενες. Κάτι αντίστοιχο συνέβη στη McDonald’s με τον Steve Easterbrook, ο οποίος απομακρύνθηκε το 2019 για σχέσεις με υφισταμένους, ενώ αργότερα η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τον τιμώρησε επειδή απέκρυψε την έκταση των παραβάσεων.
Το 96% που εμπλέκονται είναι άνδρες στελέχη
Όπως εξηγεί ο καθηγητής Eric Talley του Columbia, τα διοικητικά συμβούλια βρίσκονται συχνά σε δύσκολη θέση, ειδικά όταν η εταιρεία αποδίδει οικονομικά. Όμως η απώλεια εμπιστοσύνης και η ζημιά στη φήμη μπορεί να είναι πιο καταστροφικές από μια κακή τριμηνιαία έκθεση, υπογραμμίζει χαρακτηριστικά.
Μια μεγάλη μελέτη 219 περιπτώσεων παραβάσεων διοίκησης από το 1978 έως το 2012 διαπίστωσε ότι σχεδόν οι μισές σχετίζονταν με σεξουαλική συμπεριφορά – από παρενόχληση έως ανάρμοστες σχέσεις με υφισταμένους. Ο μέσος όρος ηλικίας των εμπλεκόμενων στελεχών ήταν 52 έτη και το 96% άνδρες.
Παρά τον θόρυβο, τα στοιχεία δείχνουν ότι οι CEO σπάνια χάνουν τη θέση τους λόγω προσωπικής κακής συμπεριφοράς. Σύμφωνα με την Exechange.com, λιγότερο από το 2% των 2.542 αποχωρήσεων CEO από το 2017 οφείλονταν σε τέτοιες κατηγορίες. Όταν όμως συμβαίνει, οι συνέπειες είναι δυσανάλογα μεγάλες.
Στην Ευρώπη, η αποχώρηση του Freixe είναι η όγδοη αιφνιδιαστική αλλαγή CEO στον καταναλωτικό κλάδο μέσα σε έναν χρόνο, υπογραμμίζει το Bloomberg.
