Οι ΣΥΡΙΖΑίοι πρωτοστάτησαν, και καλά έκαναν, στην επιτυχία της εκδήλωσης με την οποία η Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας επιδίωξε να συγκεντρώσει την επιδοκιμασία της κοινωνίας, μέσω των φορέων, στους σχεδιασμούς της, αφενός, και να εκθέσει τους νεαρούς καταληψίες της ΤΕΡΜΙΤΑ, αφετέρου. Όλοι όσοι συγκεντρώθηκαν είχαν την κοινά αποδεκτή άποψη, πυλώνα του δημοκρατικού συστήματος, ότι οι μειοψηφίες δεν μπορούν να επιβάλλουν τη βούλησή τους σε αυτή της συντριπτικής πλειονότητας της κοινωνίας…
Και είναι οι ίδιοι, η Κοκκινάκη, ο Γαργάλας, ο μικρός (ηλικιακά) Ιάσονας, που με περισσή επαναστατικότητα και πολιτικό τσμπουκά, που ξεχειλίζει, προειδοποιούν για έκρυθμες καταστάσεις στις περιπτώσεις της διάνοιξης της Καραμπατζάκη ή του γκρεμίσματος του παλιού κινηματογράφου«Νίκης». Εκεί δεν ισχύει προφανώς η αρχή της πλειοψηφίας, αλλά αυτή του… αγνού και… άδολου ΣΥΡΙΖΑίου. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, τη συνέπεια και τη σοβαρότητά τους. Και ύστερα διερωτώνται γιατί ο κόσμος αποδέχεται όλο και περισσότερο τη σημερινή Δημοτική Αρχή του Αχιλλέα Μπέου…
Πάντως στην επαναστατική μαγκιά του πολύ Γαργάλα, στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, οι απαντήσεις τόσο του Θανου Θεοδώρου, όσο και του Γιώργου Μουλά ήταν αποστομωτικές. Ελπίζω να τις αξιολογήσει σωστά ο Κώστας και να μην αρχίσει να μαδάει, από προβληματισμό, το μουστάκι του…
